Per e-mail kreeg ik ontzettend leuke foto's van een familieworkshop.
Het is zo leuk en kleurrijk geworden. Beschilderd door 6 volwassenen en 5 kinderen (variërend in leeftijd van 3 tot 7 jaar oud). De grootouders, aan wie het servies cadeau is gedaan, kunnen met recht trots zijn. En wellicht komt het servies elke verjaardag weer tevoorschijn.
Zelf heb ik bijzonder genoten van deze workshop. Al dat kleine grut... Ze bedenken iets en schilderen meteen. Het voorbeeld zit in hun hoofd. Er wordt niet getwijfeld, de kleuren ter plekke gekozen. Heerlijk! De volwassenen worden erdoor aangestoken.
Hier ook nog twee foto's waar ik zelf op sta.
maandag 26 april 2010
donderdag 22 april 2010
Grote broek wordt kleine broek
Wat een klus, kniestukken op broeken zetten. Hoe leuk het lapje ook is, dit is echt niet mijn favoriete bezigheid. Ik laat dit dus ook altijd liggen. Weken, maanden. En dan kan het gebeuren dat een nieuwe broek, twee keer gedragen, maar stuk gevallen, "opeens" te klein is. Helaas!
En dan is het opzetten van zo'n kniestuk al helemaal niet leuk meer.
Kleren die de oudste te klein zijn en er nog goed uitzien schuiven we altijd door naar de middelste. 't Zijn twee jongens, dus dat is handig. Wel hebben ze allebei zo'n verschillend figuur dat ik broeken niet eens hoef te bewaren. De oudste is een lange slanke den. De middelste heeft lekkere Hollandse billen (om in te bijten zo lekker).
Deze broek was de oudste te klein geworden, maat 110. Maar hij paste wel bij de middelste, was alleen te lang. Ik kreeg het idee om er gewoon de knieën tussenuit te knippen en hem daarna opnieuw weer aan elkaar te naaien. En het is best goed gelukt. Morgen even passen. Maar voila, maatje 86.
1. Bepaal welk stuk je er tussenuit wilt hebben (zie je het gat in de rechterknie, hij kan net fietsen).
2. Knip netjes en recht.
3. Keer het onderste stuk pijp en vouw dit om het bovenste stuk pijp, de goede kanten van de stof op elkaar. Ik heb uitgemeten hoe lang ik de pijpen wilde hebben en zette stipjes met een viltstift op de lijn waar ik wilde stikken.
4. Ik denk dat ik verkeerd heb gemeten want de linkerpijp was 1 cm. langer, die moest dus nog een keer.
En dan is het opzetten van zo'n kniestuk al helemaal niet leuk meer.
Kleren die de oudste te klein zijn en er nog goed uitzien schuiven we altijd door naar de middelste. 't Zijn twee jongens, dus dat is handig. Wel hebben ze allebei zo'n verschillend figuur dat ik broeken niet eens hoef te bewaren. De oudste is een lange slanke den. De middelste heeft lekkere Hollandse billen (om in te bijten zo lekker).
Deze broek was de oudste te klein geworden, maat 110. Maar hij paste wel bij de middelste, was alleen te lang. Ik kreeg het idee om er gewoon de knieën tussenuit te knippen en hem daarna opnieuw weer aan elkaar te naaien. En het is best goed gelukt. Morgen even passen. Maar voila, maatje 86.
1. Bepaal welk stuk je er tussenuit wilt hebben (zie je het gat in de rechterknie, hij kan net fietsen).
2. Knip netjes en recht.
3. Keer het onderste stuk pijp en vouw dit om het bovenste stuk pijp, de goede kanten van de stof op elkaar. Ik heb uitgemeten hoe lang ik de pijpen wilde hebben en zette stipjes met een viltstift op de lijn waar ik wilde stikken.
4. Ik denk dat ik verkeerd heb gemeten want de linkerpijp was 1 cm. langer, die moest dus nog een keer.
donderdag 15 april 2010
Een kopje beschilderen met één van mijn grote liefdes
Hier heb ik zo van genoten. Mijn zoon die een cadeautje maakt voor zijn juf. Juf is zaterdag jarig! En wat is nu leuker dan een mooi kopje te beschilderen voor koffie of thee. Dit zijn de foto's van een gelukkige moeder:
dinsdag 13 april 2010
Drukke tijden
Luiers
Zaterdag is er in het WZA in Assen een kraammarkt. Leuk voor aanstaande en verse ouders. Nog leuker is dat ik er samen met een Kaatje Katoen collega sta met een tafel vol wasbare luiers. Leuk om te bekijken, leuk om te bevoelen. Ik ben pas een aantal maanden in Assen consulente voor Kaatje Katoen en merk dat er best wel belangstelling voor is. En dat is altijd goed. Het is zo lekker voor je babybilletjes, katoen of een ander wasbaar stofje. Het is beter voor het milieu en veel beter voor je portemonnee. Je bespaart echt honderden euro's per kind in vergelijking met wegwerpluiers.
Workshops
Ook de workshops trekken aan nu. Vele telefoontjes, afgelopen weken heb ik al weer heerlijk mogen genieten van veel creatieve mensen en hele creatieve kinderen. Heerlijk!
En een leuke tent voor de jongens komt er ook, er ligt al een leuk Ikea stofje klaar.
Zaterdag is er in het WZA in Assen een kraammarkt. Leuk voor aanstaande en verse ouders. Nog leuker is dat ik er samen met een Kaatje Katoen collega sta met een tafel vol wasbare luiers. Leuk om te bekijken, leuk om te bevoelen. Ik ben pas een aantal maanden in Assen consulente voor Kaatje Katoen en merk dat er best wel belangstelling voor is. En dat is altijd goed. Het is zo lekker voor je babybilletjes, katoen of een ander wasbaar stofje. Het is beter voor het milieu en veel beter voor je portemonnee. Je bespaart echt honderden euro's per kind in vergelijking met wegwerpluiers.
Workshops
Ook de workshops trekken aan nu. Vele telefoontjes, afgelopen weken heb ik al weer heerlijk mogen genieten van veel creatieve mensen en hele creatieve kinderen. Heerlijk!
Naaien
Ik wilde dat ik iets meer tijd had om te naaien, maar er zijn twee leuke zomerjurkjes voor mezelf in de maak en bijna af. Hopelijk komt er eentje vandaag klaar en in de andere moet een blinde rits (en dat heb ik nog nooit gedaan).En een leuke tent voor de jongens komt er ook, er ligt al een leuk Ikea stofje klaar.
donderdag 8 april 2010
Uit de oude doos
Jaren geleden (toen ik nog geen blog had) maakte ik dit leuke memobord. Ik was zwanger van onze tweede en vond het heerlijk om lekker te knutselen.
De knuffels kreeg ik van de verloskundige en onze zoon knuffelt hier nu nog dagelijks mee.
Als 't een dochter was geworden was het paarse stofje ook geweldig geweest (we wisten pas dat 'ie een hij was toen hij uit de buik was). Als ondergrond gebruikte ik een simpele paarse katoen, met daar overheen een mooie glimmende witte voile met vlindertjes. En ruitjesband doet het altijd goed natuurlijk.
De knuffels kreeg ik van de verloskundige en onze zoon knuffelt hier nu nog dagelijks mee.
Als 't een dochter was geworden was het paarse stofje ook geweldig geweest (we wisten pas dat 'ie een hij was toen hij uit de buik was). Als ondergrond gebruikte ik een simpele paarse katoen, met daar overheen een mooie glimmende witte voile met vlindertjes. En ruitjesband doet het altijd goed natuurlijk.
maandag 5 april 2010
2e paasdag, tuindag!
Wat een heerlijke dag! De hele dag lekker weer, tijd voor de tuin!! Iedereen is vandaag de tuin in geweest. Wij hebben al het nodige werk gedaan, planten verplant, aarde weggehaald, zand verplaatst, onkruid gewied, de frambozenstruik in een enorme pot gezet (man man man, wat een woekeraar, hij schiet gerust een halve tuin verderop weer wortel, maar oh wat zijn die frambozen lekker!). De rozen hebben wat meer ruimte, twee hortensia's in volle grond gezet, de clematis bemest (en de rest van de tuin ook maar meteen) en het gras ook geverticuteerd. Heerlijk!! Dit kan ik uit de grond van mijn hart zeggen. Zeker ook als ik die schitterende oogjes zag van onze jongens, die zwarte handen en nagels, de grasplekken op hun knieën en hun gezichten onder de zwarte aarde en chocolade want er stond ook nog een chocolade paashaas op ze te wachten.
En nu liggen ze geschrobt en wel te slapen als roosjes, met rode koontjes van de inspanning vandaag en wie weet ook nog van dat kleine beetje zon.
Deze prachtige roze Clematis Montana groeit langs onze regenpijp. Hij zal volgende maand, begin mei in volle bloei staan. Dit is een foto van vorig jaar. Alsof hij aanvoelde dat het feest was gingen alle bloemknoppen open toen onze dochter geboren was begin mei. Ik verheug me nu al weer op dit mooie plaatje over enkele weken (wordt ze dan al weer 1 jaar, wat gaat de tijd toch hard).
Foto nr. 2 is van de inwoning die we ook elk jaar weer in onze tuin hebben. Als je goed kijkt zie je twee pimpelmezen. De ouder en het kind, die wat eten krijgt toegestopt. Een wonder dat ik juist op dat moment op het knopje van mijn camera drukte. Kom maar vogeltjes, jullie huisjes staan al klaar.....
En nu liggen ze geschrobt en wel te slapen als roosjes, met rode koontjes van de inspanning vandaag en wie weet ook nog van dat kleine beetje zon.
Deze prachtige roze Clematis Montana groeit langs onze regenpijp. Hij zal volgende maand, begin mei in volle bloei staan. Dit is een foto van vorig jaar. Alsof hij aanvoelde dat het feest was gingen alle bloemknoppen open toen onze dochter geboren was begin mei. Ik verheug me nu al weer op dit mooie plaatje over enkele weken (wordt ze dan al weer 1 jaar, wat gaat de tijd toch hard).
Foto nr. 2 is van de inwoning die we ook elk jaar weer in onze tuin hebben. Als je goed kijkt zie je twee pimpelmezen. De ouder en het kind, die wat eten krijgt toegestopt. Een wonder dat ik juist op dat moment op het knopje van mijn camera drukte. Kom maar vogeltjes, jullie huisjes staan al klaar.....
Abonneren op:
Posts (Atom)