Foei, wat mooi

Vrijdag kwam 'ie. De stoel. DE stoel, of nee, fauteuil, het is geen gewone stoel. Deze fauteuil was eigendom van een oudtante van mijn man. Toen zij overleed kwam hij bij mijn schoonouders te staan. Maar hij zat niet lekker, het was een kreng om in te zitten. Alle kussens waren ingezakt. Je probeerde altijd alles te doen om te vermijden dat je in die stoel kwam te zitten. Als je je billen flink naar achteren schoof, dan zat je met je schouders flink naar voren. Probeer dat maar eens 5 minuten vol te houden, laat staan een uur.

Dat doet me herinneren aan de allereerste keer dat ik bij mijn man thuis kwam. We hadden pas 2 maanden verkering ofzo. Ik kwam kennismaken met zijn ouders. Superzenuwachtig uiteraard, klamme handjes. En waar denk je dat ik in kwam te zitten............ JUIST.

Inmiddels zijn ook de ouders van mijn man overleden. Toen de inboedel verdeeld moest worden, moest natuurlijk ook die stoel ergens komen. Niemand vond hem mooi. Opnieuw laten stofferen was te duur. Maar ja, naar de Kringloop? Nee, dat konden we toch ook niet. De stoel mocht bij een kennis staan. Zij wist wel iemand die de stoel wilde hebben om hem opnieuw te stofferen. Maar potentiele eigenaren kwamen en gingen, niemand wilde de stoel. Na twee jaar stond de stoel er nog.

Wat ik ook probeerde (ik zag namelijk heel, heel, HEEL goed de mogelijkheden van deze fauteuil, maar ik durfde dit niet zelf te doen, stofferen, nog nooit gedaan, bovendien, geen plek in huis, en mijn man is erg weggooierig dus ik zag de stoel al bij de vuilstort belanden), wat ik ook probeerde, het lukte mij niet mijn man over te halen die stoel zelf te houden.
Tot.......
tot ik op een mooie dag een tijdschrift in handen kreeg waar een plaatje van exact zo'n stoel in stond. Prachtig geschilderd, prachtig bekleed. Ik duwde met kloppend hart en trillende handen dit tijdschrift onder de neus van mijn man. En ja, hij vond dit wel mooi. Ik wist niet hoe snel ik bij de telefoon moest komen om die kennis te bellen, om te vragen of ze de stoel nog had staan.
Ja, ze had hem nog, maar ze hadden hem net op Marktplaats gezet en er was reeds 25 euro op geboden. Nou, die wilde ik wel dubbel betalen om onze eigen stoel terug te kopen (gelukkig hoefde dat niet). En zo kwam het dat we onze eigen, foeilelijke stoel weer in bezit kregen. Dit keer lieten we hem ophalen door een stoffeerderij. We kozen samen een mooi stofje, en vrijdag kregen we hem weer terug. Snel even plaatjes geschoten voor mijn man die op dat moment razend nieuwsgierig was en even via de e-mail mee wilde kijken. De foto's zijn genomen in onze eetkamer to be, de verbouwing continues.
Kijk zelf maar.

Edit: en o ja, hij zit nu ècht beter.

Mmm, nee ...

... het liep geen storm. Jammer. Ik had het graag razend druk gehad op de kerstmarkt. Een aantal kinderen hebben een miniworkshop gevolgd afgelopen zaterdag. Erg leuk om te doen. Kinderen zijn creatief van zichzelf. Ze doen! Denken niet na voor ze gaan schilderen.
De meeste volwassenen die langs liepen vonden het overigens wel leuk om alles te bekijken. Maar zelf een workshop doen... nee, liever niet. Ze waren aan het kerstshoppen en dachten dat het schilderen alleen voor kinderen was.

??

Nee joh, ook voor volwassenen hartstikke leuk om te doen! Ik heb zelf nog een bord en twee bekers geschilderd, wat dan veel mensen weer leuk vonden om te zien. Dit was in opdracht. Normaalgesproken doe ik dit niet. Maar zaterdag maakte ik een uitzondering, ik had zo veel leuke spullen bij de hand...

  

 

Een beetje de bibbers

Zo, het meeste is voorbereid voor de kerstmarkt. Als je zulke dingen niet regelmatig doet vergt de voorbereiding echt veel tijd. Je moet nadenken over aankleding, wat je neerzet en hoe je wilt overkomen. Ik heb een aantal jaren geleden eens op de hobbymarkt in Assen gestaan om eigen beschilderd servies te verkopen. Ik had voor mijn gevoel best veel servies beschilderd, maar toen ik eenmaal alles neer ging zetten had ik dus veel te weinig.
Ik moet zeggen dat ik workshops geven leuker vind. Het was dan ook geen succes die markt, dus zoiets doe ik nooit weer. Vandaar dit keer miniworkshops, dan kan ik "verkopen" wat ik echt leuk vind. Ik vind het best wel spannend. Als er maar mensen zijn die het leuk vinden om een miniworkshop te doen op die kerstmarkt.

Ook leuk, een bord

Nog een kleine miniworkshop voor iedereen die mijn blog leest. Hele simpele foefjes, met zo'n leuk resultaat. Nogmaals; iedereen kan het!! Dat is ook niet waarom ik workshops ben gaan geven. Ik ben zelf ook alleen maar een creatief figuur die graag ziet dat anderen ook creatief bezig zijn. Ik geef geen cursussen, ik geef gezellige avonden workshops. Doordat de ene roze ideeën heeft en de andere groene, krijgt een derde blauwe ideeën. En 't staat zo leuk bij elkaar. En meestal is er zo gezellig gekletst (en hoor ik wel 100x "wat is dit toch leuk om te doen").
Dus, een kleintje weer:
Stap 1: Om dit resultaat te krijgen neem je twee mooie borden van wit porselein, overal te koop.











Stap 2: Nodig:
- een tamponneerkwast
- rol afplaktape
- Decorfin porcelain paint
- schaar
- van die papieren kleedjes die je in een restaurantje onder je kopje koffie krijgt (ik kocht ze bij de Blokker)

Stap 3: Je knipt in het midden van het papieren kleedje een gat. Met de tape plak je hem vast op het bord.
Stap 4: Je neemt de tamponneerkwast en doopt hem in het potje, het teveel aan verf dep je even op een papiertje. Dan kun je gaan tamponneren. Je tikt met de kwast op de gaatjes waar de verf moet komen.



Bij dit bord knipte ik het kleedje in tweeën en plakte beide helften aan een kant van het bord.
Stap 5: Als de verf nog nat is haal je voorzichtig het kleedje van je bord af. Dit doe je dus direct na het tamponneren. Als je het na een minuut of 10 doet is de verf droog en trek je die er met het kleedje mee af.



Voila, zie hier het resultaat. Een dag of meer laten drogen. Tijd voor
Stap 6: In de oven zetten, temperatuur instellen op 150 graden. Als deze temperatuur is bereikt 30 minuten laten afbakken. Ik stel de timer altijd op 40 minuten in zodra het in de oven staat. Als de timer gaat de oven uitzetten, het servies laten afkoelen in de oven.

Servies beschilderen miniworkshop!

Volgende week zaterdag dus de kerstmarkt. Ik ben nu voorbeeldservies aan het beschilderen voor de miniworkshops die ik die dag ga geven (als er mensen zijn die dat willen doen, ben benieuwd). Dus ook voor lezers van mijn blog deze miniworkshop:

Stap 1: Je neemt een glas, in dit geval een frans wijnglaasje.
Ontvet het glas met ammoniak, of bv. St. Marc ontvetter (dit ruikt naar dennenbomen en is dus fijner dan ammoniak).

Stap 2: Nodig:
- Decorfin Porcelain paint, kies de kleurtjes die jij leuk vindt. Ik heb zilver (807), zwart (746) en lichtblauw (543) gebruikt.
- 2 satestokjes. 1 om de verf mee door te roeren. Vooral de zilververf die je rechts op de foto ziet moet je lang en goed roeren omdat de zilverpigmenten naar onderen zakken. Dit geldt ook voor goud en koper.
Stap 3: Met het satestokje zet je stipjes in een patroon. Met meerdere kleurtjes ziet dit er leuk uit. En iedereen kan dit!!
Vooral op dit franse wijnglaasje is het gemakkelijk een leuke print te maken. Er staan lijntjes in het glas, volg die voor een feestelijk effect.

Stap 4: Laat het servies een dag, maar bij voorkeur iets langer, drogen. Zet het in de oven, stel die in op 150 graden en bak het servies in 40 minuten af. Laat het afkoelen in de oven.

Je kunt het als waterglas gebruiken, als feestelijk wijnglaasje, of als glaasje voor een waxinelichtje.